44 Schrijfkaarten ‘Verzet je zinnen’

Mijn sets met 44 schrijfkaarten zijn binnen! Hoera! Ik heb ze zelf ontworpen en geschreven.
Op elke kaart vind je een zin of dichtregel waar je direct mee aan de slag kunt!

De set kaarten is een ingang, steun of inspiratiebron voor (creatief) schrijven, schilderen, doceren of coachen.

Op mijn nieuwe website lees je alles over de kaarten, hoe te bestellen, wat er mee mogelijk is en mijn aanbod aan cursussen.

Neem hiervoor een kijkje op:
Verzet je zinnen
Bestel je voor 20 september 2020 dan geldt er een pre-order aanbieding!

Voor mijn schrijfsels, gedichten kan je uiteraard hier gewoon terecht.

• 

• 

• 

De David Bowie Bundel

Nieuws!

Gedichtenbundel
Ik werk hard aan een gedichtenbundel die uitkomt in september 2022!
Via een collectief van een uitgever doen ongeveer 30 schrijvers en dichters mee die een boekje uitgeven.

De bundel is een hardcover (en softcover) in kleur en wordt geïllustreerd met kunstwerken van diverse kunstenaars die speciaal voor de gelegenheid iets hebben gemaakt over of van David Bowie.

Nieuwsgierig? Op mijn website De Bowie Bundel lees je meer, ook kan je daar een bundel bestellen.

Picture: Heavy.com

Maart

Wijsheid in pacht

denkbeeldig knip ik woorden los
uit de 365-dagen-positief-scheurkalender
zie ik kleurbeelden glanzen op mijn probeersel
de dag moet kapot

ik schuif met wat begrippen op een wit vel
om nieuw inzicht te vergaren
plemp verf op een ooit-bijna-schilderij
mislukking bestaat niet zeggen ze
ik vind van wel

ik neem afscheid van kleding in te klein, te fel
die te hoge hakken zijn ook wel klaar
ik lees Caitlin Moran’s How to be a woman
haar spot is niet zwaar:

we zijn gewoon allemaal feministen

Waarom ik niet meer dans

ik zie op vrijdag hoe grof zeezout verdwijnt
in bijna kokend water
zoals steeds meer mini kwijnt
je de ogen knijpt tot niets
(maar het is er wel)

daarna neem ik de tijd
en zie ik de belletjes bewegen
de bodem eerst aarzelend loslatend
dan als een speer gaan en vrij dansen
in losse salsa, break dance en bubbling

vrij tot de rand zegt: blijf

alleen de dwaze, roekeloze bel springt te hoog
en swingt nooit meer

de vrijheid telt dus niet
maar er valt te dansen
tot de tralies gevoeld
of totdat ik mezelf op maandag
weer als een handje zeezoutkorrels moet gaan zien

‘T kon minder (stapelgedicht)

kopzorgen
overdrijvende wolkenvelden
extreem luid en ongelooflijk dichtbij
een schitterend gebrek
achter de schermen van de schaamte

overal wat
de perfecte koppijn
de helaasheid der dingen
naar de bliksem? ik niet
ich bin ein Almeloër

*Stapelgedicht: maak van boektitels poëzie

Pleinenbad

lopend op het ritme
van gloeiende keien
zittend op groen, op steen
er is water, soms zijn er wijnen

er is roddel, handel, spel
en je weet, -ziet door lieden die klagen
wimpers die krullen-
aan de tijd kan geen dagdroom knagen

thuis wacht verf, spons, dweil
het scherm, de was die niet af was
en jij niet hier is goed
maar ook verloren

hier is het moment
hier zucht waaiertaal

je hoeft niet te blijven
maar scrub tenminste met kiezel
spoel grondig af
en geef jezelf een verhaal

Dit gedicht hangt vanaf 25 september 2022 een jaar op het Wilminkplein te Enschede

‘Pleinenbad’, Wilminkplein, Enschede

Nietszeggend

nog altijd, soms
ben ik de geknotte wilg
die ene roos met hangend kopje
de Elstar met de rotte plek
de ruïne in dat godvergeten oord

mijn ootmoed kan temmen
de lichten lijmen
zodat zíj wel op een podium kunnen staan
zingen met blinkende stemmen
zelfs zonder één zinnig woord

nog altijd,
is mijn stem slechts een druppeltje olie op het vuur
een wezenloos sisje met aan het lijf dat koord
ogen verstomd, blik verdrukt
daarmee plak, rot en hang ik door

Taal in zicht

alle pyjamadagen hadden kunnen wandelen
alle klaagzangen fietsen
piekeruren gevuld met zonlicht

alle bewegingen hadden kunnen slapen
alle kilometers en benzine ademen
files vervuld van vergezicht

alle gestofzuigde uren
alle was gehangen, gevouwen
had taal kunnen zijn
de series, docu’s, alle tijd in een supermarkt
alle wijn gedicht met kurken rijm

alle letters op loonstroken
van loyaliteit, met stilte en respijt
hadden woorden kunnen vormen
van zin en nut, in bundel en beeld
voor jou, voor iedereen

er lijkt van alles
maar een woordwaarde,
schat, tijdpad,
scherm, in een hoek gedreven stem
met daarbij alle zicht
gericht op staan, op leven


Dit gedicht behaalde de tweede prijs van de Jotie T’Hooft Poëzieprijs, categorie volwassenen, 940 inzendingen, Oudenaarde (BE),
7 mei 2022.
https://www.hln.be/oudenaarde/recordaantal-inzendingen-voor-jotie-thooft-poezieprijs-in-oudenaarde~ace949f0/

Lieve Mae

Lieve Mae,

zo trouw als een hond
zacht als een koala
onschuldig als een lieveheersbeestje
lepeltje lepeltje, in elke houding
spinden we samen ons feestje
zo kon ik zoveel liefde kwijt
maar gaf jij mij meer
altijd fysiek
een stabiele Hz-frequentie

je werd van prachtprinses en moeder
een fiere Siamese dame van stand
een steunende koningin
op wekelijkse witte jassen-audiëntie

je oogjes tranen met prut omrand
alsof je weent het is
een zwaar gebrom met zachte piepjes
brengt een andere trilling
en ik kan alleen maar strelen
je wikkelen in dekens
jouw über-moeder zijn

en dan wordt het zo stil
geen piep, brom, spin
je glijdt mee in de tijd
als een plooibaar kussen
alsof plooien geen pijn kan doen
ik mag je hand weer onder je kin
legt je pootjes op mijn arm
je kopje wordt van goud
je drinkt een slokje regenwater

je doet zo je best
het hoofdje te heffen
je rug te strekken
je haartjes worden van satijnen goed
maar je klungelkontje is wankel
je wilt weg, maar niet los
ik voel: we willen niet alleen
maar het moet

niet eerder voelde ik zoveel zachtheid
en zoveel pijn
voor iets dat hard gaat zijn

.
Lieve Mae, gekke poes, goede reis.
De kaarsjes branden.
Nu is het echt stil.

11-04-2022

Mae, in memoriam

Dooier

ik zie je
verdwaald in shakshuka of los
je glans ingekapseld en in mij
waait Mexico, zonnebloem,
de kleur die ik ooit op de wand wilde
voor broeierige warmte in de chaos

hoe langer ik kijk
hoe matter je wordt
bij elk fysiek contact ga je lopen
kruipen om weg te komen, stroperig
bloedend in goede vettigheid
in een boterham of op de grond

tot echte wasdom kwam je nooit
rauw wil ik je niet, groen evenmin
liever iets er tussenin
zo bewaak ik zacht
je glansrijk sterven, de kunst
van bijna stollen

als dat lukt
bijt ik in zonsondergang
vergelend in vervoering
en glimlach ik als een maiskolf

Gelucht (kerst 2021)

de lucht is van ons allemaal
maar uit de hemel klonk
vanaf de dodelijkste grens ter wereld een echo:
het is haram, het is waar als een Bijbels Jericho,
vier Hannukah, of er is licht op de leugen

de zijkant van de filosofie op aarde vlot
bij andere wortels, nieuwe oren, adelaars
en de waarheid werd een prijsvraag

wie bij de puzzel in slaap viel
heeft luxe lingerie, goddelijke bijstand
of een goed geheugen
wie wakker bleef, zoekt ruimte en vindt steeds weer
(of voor het eerst) een nieuwe laag