Drukte?

Pfff, ze zitten erop, de feestdagen.
Even een korte terugblik op de laatste anderhalve week. Ik had niet al te drukke dagen gepland, geen kerstdiners bij mij thuis. Het leek allemaal erg gemakkelijk en rustig te gaan verlopen. Maar ongewild ben je toch druk met van alles en niets. Je mind speelt altijd spelletjes. Mijn ouders stonden er op dat ik bij hen kwam en dat zij voor het eten zouden zorgen. Ik drong nog aan: zal ik dan een toetje maken of iets anders meenemen? Maar nee, zij vonden het leuk om alles zelf te verzorgen.

Maar ja, geen drukte om het eten, dan wel drukte om andere zaken. De outfit.. Kerstavond had ik wel een leuk avondje in het vooruitzicht met wat vriendinnen en met nieuw jaar ging ik naar Heartdance, een leuk dansfeest met biodanza als voorafje. Aldus, doel: ik wilde er leuk uitzien. Ik ging naar Deventer op een druilerige koopzondag, even de Serious Request drukte ontwijkend, en uiteraard omdat Deventer zo’n superstad is. Daar vond ik een geweldig jurkje, ik heb mezelf dus getrakteerd. Ook had een een rokje van een goed merk voor een prikkie erbij. Toen ik naar huis wilde, zat ik echter vast in de parkeergarage. Ik had al vrij dicht tegen een betonnen pilaar aan geparkeerd, maar ik kwam er (let wel: zonder stuurbekrachtiging) met geen mogelijkheid meer uit. Ik zat zelfs op een gegeven moment zo ongeveer tegen de pilaar aan, iedere keer ging ik weer naar voren en sjorde ik aan mijn stuur totdat mijn rug nat van het zweet was. Na een kwartier heen en weren, ben ik uitgestapt, op zoek naar de beveiliging. Niemand te vinden, ook geen mede-parkeerders… Het huilen stond me nader dan het lachen, mijn armen deden pijn en ik zweette inmiddels overal. Ok, zei ik, ‘rustig blijven, opnieuw’. Het wonder gebeurde dat ik opeens verder van de pilaar af kwam en eruit kon. Toen ik uit de garage wilde, mocht dat niet van het apparaat, ik was te laat en moest een euro bijbetalen, grmffff. Het resultaat was toen ik thuiskwam, dat ik een paar mooie witte strepen, krassen dus, op mijn groene Fiat kon bewonderen.. Tja, voorlopig een herinnering aan het jurkje uit Deventer. Goed, verder. Ik had bij dat jurkje geen blauwe schoenen of laarsjes. Doel: blauwe schoenen of laarsjes. Ik heb nog stad en land afgezocht naar iets passends, dat is allemaal op de valreep en na tig winkels gelukt, net voor kerstavond. Schitterende naaldhakken, die zou ik normaal nooit kopen, maar ja, haast, de prijs en druk op de ketel doet wonderen. En eerlijk toegegeven: ze zitten prima. Tussendoor nog cadeautjes oor mijn ouders geregeld, ik had al wat, maar er moest nog wat bij natuurlijk.

Waar de mind zich allemaal wel niet druk om maakt… Kerstavond was erg relaxed en gezellig en laat. Dat was vast ook zonder die outfit gelukt. De kerst verliep prima, ik had de poes meegenomen, ik bleef namelijk overnachten en ik dacht: niemand is alleen met kerst. Alsof zo’n diertje zich dat allemaal beseft. Dat realiseerde ik me ook, maar toch. Een hele volksverhuizing, kattenbak en alle attributen mee, cadeautjes, pyjama enzo mee. Mijn broer had ook het briljante idee om de hond mee te nemen en de poes werd op een onbewaakt moment dus bijna verslonden. Erg leuk, die hebben we de hele avond niet meer gezien… Ik raakte in de stress en boos, dus dat was even een heel gezellig momentje. Voor het eerst relaxter gegeten bij mijn ouders, normaliter hangt er bij mij altijd spanning, maar dat was beter zo.
Toen volgden er twee dagen intensieve, maar geweldige cursus. TOM, Touch of Matrix. Google maar. Ik had op het laatste moment besloten en er was nog net een plekje vrij. Na TOM was het einde van 2012 dan echt in zicht. Ik hield een nieuwjaarsborrel op 1 januari, waarna we met een groep naar dat Heartdance feest zouden gaan. Op oudejaarsdag moest ik nog op de valreep boodschappen doen,want ik had nog een wandelafspraak en ik kreeg ervoor nog spontaan bezoek.. Het leek wel alsof er hongersnood op komst was, zo druk! Zelf ook voor tig euro’s ingeslagen, wederom die haast en drukte, he? Op oudejaarsavond ging na het poetsen en cakejes bakken naar de buurtjes, dat was weer gezellig en laat. Op 1 januari volgde de ene afmelding na de andere voor de borrel. Nu zit ik dus nog met tig left overs, maar het groepje was klein maar fijn. Het feestje was leuk, maar de biodanza blijft vooralsnog een drempeltje voor me en jurk was niet zo dansbaar, al ben ik wel even uit mijn dakje gegaan. Volgende keer dus gewoon in een luchtig kloffie! Vandaag was ik bekaf, ik snap er niets van.

Zucht, op naar het gewone werkleven en mijn zoekstress daarin.. En volgend jaar sluit ik mezelf op. HAPPY 2013!