In mijn a-sexy flanellen blokjespyjama zit ik in de schrijverspose. Tja, comfort gaat nu eenmaal voor. Sorry hoor, het is nog steeds behoorlijk winter. Wat kan mij het schelen. Ik geniet van een heerlijk weekeinde en vandaag is voor mezelf. Heb mijn ring (die uit Bari, gekocht bij Ratu Bagus) naar de juwelier gebracht, de steen zat los en hij is ook groot, dus de ring wordt kleiner gemaakt. Wat kaal voelt dat opeens, ik moet ‘m een week missen… Het hangertje, als herinnering aan oma, bleek nep. Ik dacht even dat het blauwe topaas was, maar helaas, de energie is echter wel liefdevol.
Gister was ook een mooie dag, ik ging met mijn vriendin (we gaan samen naar Bali in de zomer) naar een ‘stenenman’ in Borne. Ik was er al eens geweest en kreeg wel goede adviezen, maar we waren allebei wel toe aan een ‘update’. Ik kreeg een bergkristalletje toegewezen om minder moe te raken en zodat alle energie goed door kan stromen. Ik heb wel een bergkristal bij mijn bed die ik ‘snachts soms bij me leg of vasthoud, maar geen sieraad. Helemaal fijn, ik heb nu een klein (en zoals mijn vriendin het mooi zei: sophisticated) staafje om mijn nek. Ik hoop ook straks met alle nieuwe indrukken dat ik lekker flow, zonder leegloop, maar volop in de energie. Na het bezoek aan deze winkel gingen we uiteten, een chique tent (Groupon), optimaal genieten van lekkere vis, vino en hemelse (compacte, doch lichte en romige) chocolademousse onder begeleiding van live-pianomuziek en oneindig praten. Het was erg gezellig, intensief, maar helemaal goed. Wonderlijk dat er zo’n klik is en zoveel hetzelfde beleefd is/ wordt. We verloren de tijd en toen we uiteindelijk keken was het al 23.45! Ik lag laat in mijn bed, maar was niet uitgeput. En nu begrijp ik ook echt dat chocolade ascensievoedsel is, poeh.
Waar ik deze week mee bezig was, naast mijn werk in de zin van overdracht oude project en inlezen nieuwe werk, was Lilith, de zwarte maan (astrologisch) en ook Janosh, zijn hologrammen, oftewel codes via beeld. Van beide heb ik boeken van de bieb. Over Lilith hoorde ik onlangs concreet omdat ik een astrologisch Skype-consult heb gehad en van Janosh heb ik eens een webinar gedaan, zodoende kende ik de naam en stuitte ik op een boek. Er staan wat plaatjes in van hologrammen en toen ik ze bekeek, resoneerde ik daar enorm op. Wat een energie komt daar uit. Wow, prachtig. Ik heb enkele hologrammen gekopieerd en in mijn huis opgehangen, al dan niet ingelijst. Je kunt op zijn website ook desktop downloads doen, gratis.. Interessant. (www.janosh.com) De hologrammen zijn gebaseerd op de graancircels en ze bevatten codes die door je onbewuste op zielsniveau worden gelezen. Taal heeft, zoals ik vaker heb gezegd een interpretatiegevaar, er hangt een lading aan die voor velen verschillend is. Maar deze codes zijn puur en universeel. Ik ben dus wel een fan aan het worden van deze beeldtaal. Janosh krijgt berichten door van een andere dimensie en daardoor kan hij hologrammen creëren voordat ze op aarde een graancircel worden! Bijzonder. Ik dacht nooit iets te hebben met mandala’s en geometrische plaatjes. Wel heb ik enkele zielentekeningen laten maken, waarop ik resoneerde en soms maak ik ze zelf nu ook. Tevens ben ik erg van de numerologie, de (hamonieuze) verbanden en verhoudingen, ruimtelijk, al ben ik zeer slecht in wiskunde. Maar op deze manier beeldtaal ervaren is wel een ontdekking, een blinde vlek?
Maar goed, Lilith. Kort, want ik ben net begonnen in die materie. De zwarte maan staat voor een schaduwkant, een knoop in de onbewuste psyche, maar ook voor een enorme vrouwelijke kracht. Deze kracht, Lilith, de eerste vrouw op aarde, (daarna kwam Eva, de volgzame, de leven gevende) is door allerlei idiote verhalen helemaal de kop in gedrukt, vooral door de huidige wereldreligies. De zwarte maanperiode staat in verband met Lilith en de astrologie in een bepaald huis, en daaruit kan je aflezen welke thema’s er spelen. Toen ik mijn verhaal (mijn zwarte maan in dat huis) las, herkende ik mezelf eerst totaal niet. Ik dacht: de astrologe heeft vast een berekeningsout gemaakt. Termen als : Seksueel, eros, creatief, oneindige fantasie, visionair, paragnost, genezer. Yeah right, niet mijn ding. Maar als het kanaal van Lilith gesloten is, ben je dus geblokt van dit alles… Ik ging eens nadenken en ja, een blinde vlek? Best wel! Ik voel me al jaren, misschien al wel eeuwen een muurbloempje, een beetje een muts. De stofnesten ontbreken er nog net niet aan, maar er zit me toch een lading op. Ik vind mezelf ook een vrij saaie minnares (wanneer was ik dat ook alweer voor het laatst? Alleen dat woord al..) Anyhow, ik vind mezelf niet erg spannend ofzo, eerder angstig of beheerst. Het Eva-type..? Er is een uitzondering, maar dat was met aardig wat drank in de hoed en een eenmalige gebeurtenis. Over de visionaire capaciteiten moet ik maar eens verder nadenken, daar heb ik nu weinig mee.
Ook las ik in het stuk uitleg over kinderen, het vaak kinderloos zijn, vanwege de onveiligheid en onzekerheid thuis, en daar kon ik me wel deels in herkennen. Ik ga de tekst nog eens lezen en kom er dan vast nog eens op terug. Maar het was wel even wel een eye-opener. Wat zijn wij als vrouwen toch onderdrukt, in keurslijven gestopt, dienaars geworden aan de man of aan anderen. Wat zit dat toch in ons systeem! (Ik neem nog een stuk ascensievoedsel in de tussentijd, puur met praline). Het slaat nergens op. Je klein maken, het moeten voldoen aan die maatschappelijke eisen, mode, oordelen. Het is tijd voor Vrouw-zijn! Zachte kracht met ballen. Meisje en dame, elf en (witte) heks. Ik ben wel een vrouw, begrijp me niet verkeerd. Maar ik heb inwendig dat niet gevoeld en jarenlang op de Yang energie geteerd. Doorzetten, geen gepiep en presteren, de grenzen opzoeken. En daarbij vooral je gevoel niet toestaan of slechts op een negatieve, destructieve manier.
Het is begonnen: Ik draag de laatste tijd wat vaker nagellak en kijk eens wat meer in de spiegel (onder begeleiding van deze gevoelens: ai/yek/ oh, well, ok/ moet maar/ mag er zijn!), ik koop meer frutsels, had gister mijn haar weer eens los. Inwendig voelt het ook meer yin, al een hele tijd geen hardlopen meer voor mij bijvoorbeeld en ook voel ik energieën stromen (of niet) of krijg ik het heel warm als ik in mijn kracht sta en spreek. Huilen is wat lastiger, al laat ik weleens een traantje, vaak ook uit ontroering. Wat een geschenken, een openbaringen. Voilà!
Blinde vlekken alom, dus. Geef mij nog maar een stuk chocolade en een vino in dat huiskloffie! Heel sexy!:-)
Happy weekend!
Om Swastiastu.
Twicedoubleyou 