Per dag meer vrijheidsbesef,
Kracht en lichter wordt de rugzak
Kalmte, lef
Steeds meer groen daalt neer in ogen
Er is hemelwater en vader zon knikt
Storm raast door het hart
Moeder Aarde opent voetzolen
De zee, vol smart
Een vuur dat schouders raakt
O, het leven is echt heilig, en pijn
Wordt bijzaak
Er rest slechts ontzag
Stenen spraken
Gegroete bomen gaven
En ik liet los
In tranen en gelach
Als dan alles elke dag
Méér klopt op de weg
Is er dan nog wel een terug?
Ik wil door,
Lopen, voelen, gaan
Voeten, enkels hier, lijken
Resoluut te bezwijken
Aan eenzelfde ongelukkig ritme
Over Twicedoubleyou
Hello! My name is Wendy. I love writing, sharing and creating. On 'Twicedoubleyou' I write small stories and poetry about life, spirit and things that keep my head and soul alive or that is reflecting, touching my inner world.
I'm also working on David Bowie poetry, words written on the basis of his songs, dedicated from my life, no translations.
On my page 'Kekke Koekjes' you can read about my home made sugarfree cookies and order them. On 'Twicedoubleyou Travels' you read all about my adventures whilst traveling. There is a translation bar on the blog. On 'Workshops' and 'Agenda' you will find information about my workshops in creative writing. Feel free to join, follow me or respond. Or mail: twicedoubleyou@gmail.com. Thank you for your digital visit!
Dit bericht werd geplaatst in
liefde,
poetry,
Spirituality en getagged met
camino,
elementen,
Galicia,
Galicië,
groen,
heilig,
klopt,
kracht,
magie,
natuur,
stenen,
vuur,
weg. Maak dit favoriet
permalink.
