En als we bijkomen
Van een vreemde nacht
Die jaren lijkt te duren
Maar sneller voorbij is dan verwacht
Is het lastig terug te blikken
Geen mogelijkheid om gewoonten
Los te wrikken, en teveel be-leefdheid
Op dat moment
Alleen zichtbaar zijn schijnbaar schizofrene
Levens die slechts kunnen kijken
Naar één ding tegelijk; een zomer- of wintermodus
Die maar steeds lijken
Op een ander, in hyper of gelaten stand
En als ik dan toch kort verder kijk
Dan zijn het de kilometers dáár en buiten
Het doelloze dagelijks streven
In vrijheid, of de gedachte eraan
Dat me red
Het contact: diep of luchtig
Het bepalen en vinden van regie
Dat mij in mijn kracht zet
De tijd tikt door
Ongeacht verdoofde, ongeschreven wetten
Observeert iets in heldere momenten
Dat er is, een keuze
Maar ik ben nu te moe om te gaan
Of de toon te zetten
2 januari 2017
Twicedoubleyou 