Het leven weeft geluk van dunne draden

Gezien worden
Maar een voetstuk is ongepast
Verwondering trek ik vaker aan
Aan ongrijpbaarheid hield ik me vast

Bij de draadjes die zijn geweven
Valt ongenaakbaarheid zó hard in duigen
En blijken dan ook een vorm van fortuin;
Alles is goed, geluk om het even
Dunne draden van tegenstelling
Zijn altijd met elkaar verweven
De pijnlijke onverwacht verhevigd
Daarna zorgvuldig opgelost
De restanten verdiept en verstevigd

Over Twicedoubleyou

Hello! My name is Wendy. I write on various sites and blogs. Feel free to join, follow me or respond. Or mail: twicedoubleyou@gmail.com. Thank you for your digital visit!
Dit bericht werd geplaatst in liefde, poetry, Uncategorized en getagged met , , , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s