Lieve lady Maan,
Omdat ik niet wist of te tutoyeren
Er is zoveel ontzag- bijna angst- geweest,
Ik me eerder liever niet zo tot je richtte,
Kies ik nu voor een vriendschappelijk dichterbij
Je strakke licht
Daalt in mij neder, heelt zonnevlecht
En vertelt, met rozengeur en -kwarts,
In waarheid en door de pen
Dat ik vandaag doorknipte:
De verstrikking met mensen, plicht, recht
Dat los is:
Frustratie, het moeten en fout voer
Dat er omarming is
Van zelfliefde, kritisch besef, hierin
Verlangen naar vrijheid, een werkelijk thuis en verbinding
Verwelkomd
In jouw licht, tinteling, lady Maan
Moed om dit te bevatten, verder te verwoorden
Geknuffeld wat geknuffeld mag, eenvoudig, dát!
Volle maan, 4 november 2017, 06.24.
Twicedoubleyou 