Het is een plaag! Constant zitten ze op me, kriebelen, klieren ze en ik krijg overal spontaan jeuk. Ze poepen op keukenkastjes en op de vensterbank. En ze lijken me te volgen: sta ik in de keuken, dan zijn ze daar allemaal. En als ik op de bank zit, komen ze daar naar toe te komen om mij te pesten. De dikke hoor ik keihard zoemen, buzzen en een uitweg zoeken, de kleine hoor je niet, maar voel je wel en maken geen aanstalten om te vertrekken. Vliegen. En dan heb je ook nog fruitvliegjes, zij kriebelen niet, maar zijn wel ranzig.
Meppen
En dan is er een vliegenmepper gekocht. Ik ga op jacht, maar ik sla in het begin steeds mis. Ze zijn te snel of gewiekst en de mepper is wat slap. Als ik er dan eens een paar raak, lijkt het alsof het dubbele aantal alweer in twee minuten paraat staat. Het lijkt een oneindig gevecht en ik voel me schuldig als ik raak mep. Tja, want je weet niet of karma bestaat.
Dat het een plaag lijkt te zijn, blijkt uit het feit dat alle bestrijdingsmiddelen bijna overal zijn uitverkocht. Ik wil geen electrocuteerapparaat in mijn huiskamer. Dat wakkert mijn schuldgevoel nog meer aan elke keer als er een doodvonnis wordt voltrokken, daarnaast zijn die dingen zijn gewoon foeilelijk.
Bruut geschut
Ik vind uiteindelijk van die ouderwetse plakstroken bij een bouwmarkt. Mijn grootouders hadden deze nare dingen ook al in seventies/ eighties, zij hingen die stroken pontificaal aan de grote lamp met kraaltjes boven de salontafel. Als kind zat ik te staren naar deze bruine plakzooi met beestjes en mocht ik er vooral niet aanzitten. Het is verschrikkelijk, maar ik koop ze toch. Thuis hang ik er twee op, een links aan de keukenmuur en een plak ik rechts, onder de afzuigkap. Hoe ik de plakresten ooit van de tegels verwijderd krijg later, dat wordt nog een raadsel, maar het hangt. Na een dag zie ik links welgeteld 1 vlieg en onder de afzuigkap ongeveer 8 gevleugelde exemplaren vereeuwigt als op een collage. Links is blijkbaar te ver weg, te dichtbij het raam of niet interessant. Ik heb er één op de strook zien landen en spartelen. Een paar minuten lang probeerde hij los te komen, maar dat lukte niet, het is sterk spul voor vliegenpoten (ook voor je vingers) en toen viel het stil. Erg sneu en bruut.
afbeelding Pixabay, Mikadago
Natuur
De vlieg is van groot belang in de natuur. Ze zijn een voedselbron voor andere insecten en de larven ruimen rommel en dode muizen, vogels etc. op. Maar thuis zijn ze niet nodig, toch? Ik vraag me af wat ze hier zo nodig moeten doen of wat ze in mijn huis zo leuk vinden. Zijn ze veilig? Hier binnen is immers geen dreigend gevaar van libellen, vleesmuizen, kikkers en vogels. Misschien willen ze me vertellen dat ik mijn huis eens grondig moet opruimen? Ik poets de deurtjes van de keukenkastjes en het aanrecht al meer dan normaal en ik gooi al mijn groente en fruitafval meteen weg, maar misschien is dat niet genoeg. Mijn bakje voor groenafval op het aanrecht spoel ik af met tea treeolie, dat werkt, althans tegen de fruitvliegjes. Ook staat er een bakje met een goedje waar die minuscule wezentjes in zullen kruipen, het resultaat is redelijk na twee dagen.
Al met al zijn er nog altijd zo’n vijftien vliegen binnen. Ik zie ze spelen, krioelen, kruipen. Ik zie ze (zo onderhand) vliegen.
Twicedoubleyou 