‘Houdt het dan nooit eens op? Het is oktober en 24 graden!’, zuchtte boom. Zichtbaar op de stam zijn zweetpareltjes in kleine groepjes.
‘Wacht maar’, zei wind. Een zuchtje vloog door het gebladerte. Meteen dwarrelden er een heleboel vergeelde en bruine blaadjes op de grond.
‘Stop! Niet doen!’
‘Hoezo?’, zei wind, ‘je wilde toch wat verkoeling?
‘Ja eh, nee, ik word er verkouden van, volgens mij. ‘Hatsjieeee’, nieste boom. Prompt vielen er enkele eikels op de grond.
‘Nou, dan niet’.
‘Ik weet het ook niet meer’, mompelde boom, ‘ik verlies te snel mijn blad en dorst heb ik ook’.
Twicedoubleyou 
Nu ga ik jje andere stories lezen, deze heeft me getriggerd. Wist al dat je levendig schrijven kon en Veellzijdig bent maar met dit svhrijfsel overtref je jezelf maar weet eens. Ik ben blij verrast😌. Uitgeverij-waardig👊🏻!
Dank, Maya! Dat geeft de burger moed om door te gaan:-)