vier felroze geraniums
als losse stipjes in de tuin gezet
tussen groen en restjes dood
roze omdat rood er zo zielig armzalig uitzag
en mijn stemming moest meteen gered
dus geschiedt, in vies roze retroknoppen
met een grootmoeders bloei
fluor verzacht schijn niet, maar brandt,
dwingt te verkroppen of tot algehele zichtbaarheid
in mislukte aandachtspunten op de groei
ik zie, ik mompel dat en het is alsof zij het hoorden,
alsof ik hun bloei verstoorde
het gif werd fletser tot er geen kleur meer was te vergeven
om daarna toen ik niet oplette
oneindig op te leven
Twicedoubleyou 