Waarom ik niet meer dans

ik zie op vrijdag hoe grof zeezout verdwijnt
in bijna kokend water
zoals steeds meer mini kwijnt
je de ogen knijpt tot niets
(maar het is er wel)

daarna neem ik de tijd
en zie ik de belletjes bewegen
de bodem eerst aarzelend loslatend
dan als een speer gaan en vrij dansen
in losse salsa, break dance en bubbling

vrij tot de rand zegt: blijf

alleen de dwaze, roekeloze bel springt te hoog
en swingt nooit meer

de vrijheid telt dus niet
maar er valt te dansen
tot de tralies gevoeld
of totdat ik mezelf op maandag
weer als een handje zeezoutkorrels moet gaan zien

Advertentie