44 Schrijfkaarten ‘Verzet je zinnen’

Mijn sets met 44 schrijfkaarten zijn binnen! Hoera! Ik heb ze zelf ontworpen en geschreven.
Op elke kaart vind je een zin of dichtregel waar je direct mee aan de slag kunt!

De set kaarten is een ingang, steun of inspiratiebron voor (creatief) schrijven, schilderen, doceren of coachen.

Op mijn nieuwe website lees je alles over de kaarten, hoe te bestellen, wat er mee mogelijk is en mijn aanbod aan cursussen.

Neem hiervoor een kijkje op:
Verzet je zinnen
Bestel je voor 20 september 2020 dan geldt er een pre-order aanbieding!

Voor mijn schrijfsels, gedichten kan je uiteraard hier gewoon terecht.

• 

• 

• 

De David Bowie Bundel

Nieuws!

Gedichtenbundel
Ik werk hard aan een gedichtenbundel die uitkomt in september 2022!
Via een collectief van een uitgever doen ongeveer 30 schrijvers en dichters mee die een boekje uitgeven.

De bundel is een hardcover (en softcover) in kleur en wordt geïllustreerd met kunstwerken van diverse kunstenaars die speciaal voor de gelegenheid iets hebben gemaakt over of van David Bowie.

Nieuwsgierig? Op mijn website De Bowie Bundel lees je meer, ook kan je daar een bundel bestellen.

Picture: Heavy.com

Vasthouden

𝟜 𝕞𝕖𝕚

we houden vast
kijken een moment naar pijn
naar een betekenis van nooit meer
twee minuten is te weinig

zij die geliefden, huizen
werk, kinderen
gedwongen moesten loslaten
en nog altijd lijden
houden ons vast

houd elkaar vast

𝟝 𝕞𝕖𝕚

we houden vast
aan dankbaarheid voor redding
en wederopbouw
we houden deze dag vrijheid vast
in knuisten, hersenpannen
en laten het morgen achteloos
lauw vervliegen

leer me vast te houden en te streven
naar de kracht van hen
zij die vreemden in nood
vast konden houden
standvastig konden wiegen

houd vast, elkaar,
houd allen, vast, kweek, verlang
hou vast

hou me vast


Twicedoubleyou, mei 2024


‘Hou me vast’, Wende Snijders
https://www.youtube.com/watch?v=NfWTKNyXJWk

Woorden voor de achterblijver

(woorden zoeken voor de dood
uit vrije wil, uit wanhoop
in split seconds zijn ze weg
wat valt er nog te zeggen?)

woorden zoeken voor de achterblijver
het is als pitten uit citroensap halen
je denkt dat je beet hebt
maar ze glippen steeds tussen je vingers door
het is als de voegen willen schoonmaken
zonder bijtend spul
je schrobt en zweet, de vlekken blijven goor

woorden zoeken voor de achterblijver
je probeert het toch nog eens:
misschien varen ze op de Styx
of zweven ze richting hemels paradijs
zien ze op ons toe
eten ze citroenen zonder problemen
lachen ze van geluk of jammeren ze van gemis

het is een slechte poging

woorden voor de achterblijver
ze zijn er niet
er is geen woordentroost

wij, wij kunnen hen slechts in stilte het beste wensen
hopen op verlossing van onmacht en pijn
met de handen in de lucht
met onze voeten in de klei

Grijs

er is een dag voor afval
plastic in een zak
flessen in de glasbak
papier in een ton
de rest wordt grijs

er is een dag voor puzzels
van die raadsels die we even tussendoor doen op de telefoon en die
die een leven lang meegaan
waarom, waarom, waarom? en hoe en wat
wie ben ik en wanneer, nooit, nu
dood en leven en leven en niets
waarom en wat, wat

de oplossing is te vinden met wat geluk
en de juiste letters
de rest gaat gepaard met wedekeer
zonder uitzicht, troebele statische beelden
in grijstinten waar ik niet van houd

behalve in die van wolken
want wolken bestaan
en kunnen zomaar kleuren bewegen

Een blauwdruk

Maandag is maandagblauw, een nader in te vullen schakering al naar gelang het humeur.
De spieren zijn stram, de motor start met iets tussen cyaan en violet.

Dinsdag zien we petrol, de lucht van diesel in neusgaten, files liegen er niet om. Er is soms
een zweempje koningsblauw, denk aan de derde dinsdag in september.

Woensdag loopt in kobalt. De tanden op elkaar, draag het om jezelf te beschermen.
We zijn bijna op de helft.

Donderdag doen we in nachtblauw met een vleugje pauw. Schouders recht, pronken maar.
Pas op voor onweer.

Vrijdag zegt aquamarijn. Een licht gevoel daalt in. We vieren uit, poetsen tot het glanst. We drukken op knoppen, voorlopig een laatste keer.

Zaterdag fluistert turquoise. Er is groen tussen vingers of het hangt in de lucht. De lanen in, de paden op. Of niet. Een zucht, een schaterlach.

Zondag brengt hemels- en mariablauw (want hoe anders kunnen we haar herkennen).
Zo we ooit leerden rusten we wat, keuvelend, denkend aan indigokinderen, vrede. En aan maandag.



Top 10, gedichtenwedstrijd ‘Borns Blauw’, Borne doet poëzie, november 2023

De kelderdeur staat op een kier

ik laat de hitte achter
wanneer ik binnenstap
meteen koelt hersenpan af, stoom
wordt vloeibaar en kalm

klam observeer ik
de voorraad; net niet dat
wat ik nodig heb
spaghetti die niet samengaat
met kokosmelk, in linzen
geen zin, jam interesseert me
geen zier, pannenkoekenmeel en
cadeaupapier:
ik voel geen feestje
saaie Liga-koeken, een lege fles
bier, een pot met bonen
over datum, een restje noten
in de hoek een tuinkabouter
en wat dozen

ik denk: dan niet
stap terug in de sauna
laat de deur op een kier


Juli 2023, schrijfwedstrijd #Warewoordenwereld, Instagram

Maart

Wijsheid in pacht

denkbeeldig knip ik woorden los
uit de 365-dagen-positief-scheurkalender
zie ik kleurbeelden glanzen op mijn probeersel
de dag moet kapot

ik schuif met wat begrippen op een wit vel
om nieuw inzicht te vergaren
plemp verf op een ooit-bijna-schilderij
mislukking bestaat niet zeggen ze
ik vind van wel

ik neem afscheid van kleding in te klein, te fel
die te hoge hakken zijn ook wel klaar
ik lees Caitlin Moran’s How to be a woman
haar spot is niet zwaar:

we zijn gewoon allemaal feministen

Waarom ik niet meer dans

ik zie op vrijdag hoe grof zeezout verdwijnt
in bijna kokend water
zoals steeds meer mini kwijnt
je de ogen knijpt tot niets
(maar het is er wel)

daarna neem ik de tijd
en zie ik de belletjes bewegen
de bodem eerst aarzelend loslatend
dan als een speer gaan en vrij dansen
in losse salsa, break dance en bubbling

vrij tot de rand zegt: blijf

alleen de dwaze, roekeloze bel springt te hoog
en swingt nooit meer

de vrijheid telt dus niet
maar er valt te dansen
tot de tralies gevoeld
of totdat ik mezelf op maandag
weer als een handje zeezoutkorrels moet gaan zien

‘T kon minder (stapelgedicht)

kopzorgen
overdrijvende wolkenvelden
extreem luid en ongelooflijk dichtbij
een schitterend gebrek
achter de schermen van de schaamte

overal wat
de perfecte koppijn
de helaasheid der dingen
naar de bliksem? ik niet
ich bin ein Almeloër

*Stapelgedicht: maak van boektitels poëzie

Pleinenbad

lopend op het ritme
van gloeiende keien
zittend op groen, op steen
er is water, soms zijn er wijnen

er is roddel, handel, spel
en je weet, -ziet door lieden die klagen
wimpers die krullen-
aan de tijd kan geen dagdroom knagen

thuis wacht verf, spons, dweil
het scherm, de was die niet af was
en jij niet hier is goed
maar ook verloren

hier is het moment
hier zucht waaiertaal

je hoeft niet te blijven
maar scrub tenminste met kiezel
spoel grondig af
en geef jezelf een verhaal

Dit gedicht hangt vanaf 25 september 2022 een jaar op het Wilminkplein te Enschede

‘Pleinenbad’, Wilminkplein, Enschede