Wanneer de eerste kleuren veranderen na de zomer
-ik zie al paars, donkerrood, allerhande vergeling-
Dan komt mijn systeem al in standje prettige melancholie
Het is in mij een edele verdeling, want oh, er is zo een pracht:
herfstkleuren die spatten op pupillen even, zinken in lichaam
om te blijven kleven, doorvoelen wat ik allemaal zie
Maar ook wil ik al stamppot eten en pompoenen op de schaal,
slapen, kaarsen, mijmeren, en doe ik aan ander geestelijk gedraal
Zie ik de schoonheid van een vroege vliegenzwam, maar ook zie ik die ernaast,
die omgetrapte
De slaap vol onrust en onderbreking- nee, de klok is nog niet teruggezet
Er is schone chaos, ja, en er is blijkbaar nog altijd verzet
Vroege Vliegenzwam, foto W. Wessels
Twicedoubleyou 