Lieve Mae,
zo trouw als een hond
zacht als een koala
onschuldig als een lieveheersbeestje
lepeltje lepeltje, in elke houding
spinden we samen ons feestje
zo kon ik zoveel liefde kwijt
maar gaf jij mij meer
altijd fysiek
een stabiele Hz-frequentie
je werd van prachtprinses en moeder
een fiere Siamese dame van stand
een steunende koningin
op wekelijkse witte jassen-audiëntie
je oogjes tranen met prut omrand
alsof je weent het is
een zwaar gebrom met zachte piepjes
brengt een andere trilling
en ik kan alleen maar strelen
je wikkelen in dekens
jouw über-moeder zijn
en dan wordt het zo stil
geen piep, brom, spin
je glijdt mee in de tijd
als een plooibaar kussen
alsof plooien geen pijn kan doen
ik mag je hand weer onder je kin
legt je pootjes op mijn arm
je kopje wordt van goud
je drinkt een slokje regenwater
je doet zo je best
het hoofdje te heffen
je rug te strekken
je haartjes worden van satijnen goed
maar je klungelkontje is wankel
je wilt weg, maar niet los
ik voel: we willen niet alleen
maar het moet
niet eerder voelde ik zoveel zachtheid
en zoveel pijn
voor iets dat hard gaat zijn
.
Lieve Mae, gekke poes, goede reis.
De kaarsjes branden.
Nu is het echt stil.
11-04-2022
Twicedoubleyou 