Bloemen

emmers vol in plastic geperste kleuren
jullie schreeuwen, geuren en talen
ontroering wanneer ik zie
dat ik niet alles hebben kan
en dan kies om nederig paars in huis te halen
rechtop, fier, mogelijk de laatste van dit jaar
er is nog meer verdriet

voor moeder zijn er pastel rozen, lang
Moederdag, ik houd van haar
maar geen lach, geen feestgevoel
om eeuwig op te leunen
jullie zijn de bekleding
van mijn omhelzing, dit lentegewoel,
-rug recht-, mij in onmacht steunen

 

Over Twicedoubleyou

Hello! My name is Wendy. I write on various sites and blogs. Feel free to join, follow me or respond. Or mail: twicedoubleyou@gmail.com. Thank you for your digital visit!
Dit bericht werd geplaatst in poetry en getagged met , , , , , , , , . Maak dit favoriet permalink.

2 reacties op Bloemen

  1. dirkpietersblog zegt:

    De steun van een moeder is onvoorwaardelijk, hé.

Geef een reactie op dirkpietersblog Reactie annuleren